Cannabisbevrijdingsdag 2016

Afgelopen zondag, 12 juni 2016 was voor ons als Justice for Johan een bijzondere dag. Wij zouden het eerste festival sinds ‘ons bestaan’ gaan bezoeken. Dit festival genaamd Cannabisbevrijdingsdag was voor de handtekeningenactie ideaal aangezien de doelgroep hier sowieso aanwezig zou zijn.

Nadat wij alle merchandise en andere spullen in de auto gepropt hadden spraken wij om 10 uur af bij The Grass Company op de spoorlaan. Hier zouden wij enkele dames ophalen die daar werkzaam zijn. Deze dames gingen op eigen initiatief en geheel vrijwillig Justice for Johan helpen op deze dag.

Vervolgens moesten wij nog een korte stop doen alvorens wij daadwerkelijk naar het Flevopark te Amsterdam zouden vertrekken. In Den Bosch gingen wij namelijk een aantal andere medewerkers van The Grass Company ophalen. Wederom hebben zij zich geheel vrijwillig en op eigen initiatief aangemeld om handtekeningen op te halen voor Johan.

Aangezien er op zondag bijna geen auto’s op de weg waren ging de reis naar Amsterdam erg voorspoedig en binnen 1.5 uur na vertrek uit Den Bosch zijn wij veilig en wel bij het festival terrein in Amsterdam aangekomen.  Omdat wij met onze kraam op de hennepmarkt zouden staan gingen wij opzoek naar de marktmeester Mauro Picavet. Gelukkig was Mauro nagenoeg de eerste die wij tegenkwamen en gaf hij ons een prachtige plek midden op de markt.

De spullen waren zo uitgepakt en de kraam was zo ingeruimd. Alhoewel wij dachten dat wij écht niks vergeten waren bleken er toch sommige dingetjes op het kantoor te leggen. Enfin, wij zijn pragmatisch ingesteld en door wat MacGyver trucs was de stand tip/top in orde. Nadat iedereen voorzien was van een shirtje, petje, merchandise en handtekeningenlijst gingen de vrijwilligers enthousiast aan de slag.

Het enthousiasme kende echter een kleine tussenstop, het regende namelijk pijpenstelen. De heren en dames haasten zichzelf naar andere stands om niet zeiknat te worden. Tussen de regenbuien door renden zij naar ons kraampje om daar een regenponcho te scoren. Eenmaal in het bezit van de poncho was het enthousiasme weer op en top en gingen zij er weer kei hard tegenaan.

Nadat de regen definitief was opgehouden en de eerste zonnestraaltjes zich lieten zien was het tijd om de eerste verplichte ‘opdracht’ van de dag te voltooien, namelijk genieten. De eerste biertjes en wijntjes werden opengetrokken, en natuurlijk werd er ook een (pret) sigaretje gerookt. Buiten de serieuze ondertoon moest het voor de vrijwilligers ook een leuke dag worden.

Het lekkere weer had zijn effect want het festival begon stilletjes aan drukker te worden. Wat resulteerde in een kraam die continu druk bezocht was door velen oprecht geïnteresseerde mensen. Het was zelfs zo dat bezoekers van het festival hun vrienden en vriendinnen letterlijk aan de arm meetrokken om de handtekening te zetten. Het was een komisch en aandoenlijk gezicht om te zien dat dit verhaal mensen zo aangrijpt.  En de reacties van mensen logen er niet om, woede, heel veel woede, verbaasdheid en onbegrip dat ‘onze’ eigen overheid dit mensen aan kan doen. Veelvuldig werd ook de vraag gesteld of men kon doneren of iets anders kon doen. Een geste die enorm gewaardeerd wordt.
Konden Johan en Tukta deze passionele reacties maar ervaren, al was het maar voor een dag. Dit zou hun enorm veel positieve energie geven in de Hel van Bangkok.

Deze dag was niet alleen voor cannabis consumenten of coffeeshop ondernemers. Zo waren er ook een aantal politici en Bekende Nederlanders aanwezig. Deze personen zijn zelf niet persé cannabis consument maar zijn wel fel tegenstander van het gedoogbeleid. Zo was ook Tweede Kamerlid Vera Bergkamp van D66 aanwezig. Mevrouw Bergkamp is samen met haar partij de drijvende kracht achter de kamervragen die inmiddels al voor de 5^e (!) keer gesteld zijn aan de minster van Veiligheid en Justitie. Wij durven inmiddels te stellen dat mevrouw Bergkamp niet opgeeft voordat Johan aan Nederland overgedragen wordt. Tevens werkt zij aan een wetsvoorstel om de zogenaamde Achterdeur te reguleren en een einde te maken aan dit bizarre beleid.

Maar Vera Bergkamp was niet de enige (oud)politici die aanwezig was. Ook was oud-minister president en bedenker van het gedoogbeleid Dries van Agt aanwezig. Onder luid gejuich werd hij ontvangen en hij verontschuldigde zich min of meer voor het feit dat hij het gedoogbeleid niet af heeft kunnen maken. Ook Frans van Laarhoven, heeft even met meneer van Agt staan praten over de verschrikkelijke situatie waar Johan zich op dit moment in bevindt. Zoals te verwachten vond Dries van Agt het verschrikkelijk en leefde enorm mee.

De ambassadeur van Justice for Johan, Filemon Wesselink wilde ook een bijdrage leveren aan deze dag. Het was dan ook zijn idee om Frans van Laarhoven te interviewen. En zo geschiedde, de scherpe vragen van Filemon intrigeerde het toegestroomde publiek. De antwoorden die Frans hierop gaf zorgde voor een massale verontwaardiging, waarom doet Nederland zoiets? En nog beter gezegd, waarom doet Nederland op dit moment helemaal niks?

Na het optreden van Filemon en Frans wist nagenoeg elke festival bezoeker de stand of de rondlopende vrijwilligers te vinden. Naarmate de avond begon te vallen werd het voor de medewerkers van Justice for Johan wel steeds moeilijker om het verhaal duidelijk uit te leggen. Dit lag absoluut niet aan hun, maar dit had ongetwijfeld te maken met de hoeveelheid geconsumeerde cannabis op deze dag!

Terwijl veel bezoekers van het festival voor het podium in het gras genieten waren was het voor de JfJ-ers tijd om op te ruimen en naar huis te gaan. Het was een erg gezellige maar vooral ook een productieve dag. Met maar liefst 1900 handtekeningen vertrokken wij weer huiswaarts.

Wij willen alle vrijwilligers nogmaals bedanken voor hun enorme inzet. Volgend jaar zijn wij terug, en dan hopelijk samen met Johan en Tukta!