“Deze brief is een reactie op het in de Panorama verschenen artikel van een paar weken geleden over Johan van Laarhoven. Gewoon te schandalig voor woorden dat de Nederlandse overheid haar eigen burgers uitlevert aan een land als Thailand met op dit moment een militaire dictatuur. Maar oké, dat terzijde. Waarom ik u deze brief schrijf is het volgende.
Ik woon sinds tien jaar in Thailand en moest afgelopen juni een paar dagen in Bangkok zijn waarvoor ik een kamer had geboekt in het Doubletree by Hilton Hotel in Bangkok. ‘s Avonds in de lobby van het hotel hoorde ik een groep mensen Nederlands praten en omdat ik ook een Nederlander ben was ik natuurlijk nieuwsgierig naar wie deze mensen waren.
Normaal gesproken zou ik ze wat makkelijker aangesproken hebben maar omdat het zo’n grote groep was (7 à 8 personen) leek het me beter om een afwachtende houding aan te nemen en eerst eens te kijken wat er ging gebeuren. Ik zat aan een tafel vlak langs die van deze mensen in afwachting van een goed moment om een gesprek met ze aan te knopen als daar de gelegenheid voor kwam dan. Hierdoor was ik in de gelegenheid om hun conversatie aardig te volgen en wat ik hoorde was meer dan schokkend, moet ik nu eigenlijk wel toegeven.
Het ging er over dat ze blijkbaar in Thailand waren om in een of andere rechtszaak te getuigen en er werd niet erg respectvol gesproken over de persoon waartegen ze moesten getuigen.
Ik kon natuurlijk niet de hele conversatie precies volgen, maar sommige uitspraken kon ik duidelijk verstaan.
Zoals: “Schuldig of niet, hij gaat voor de bijl, links of rechtsom, niemand wint het van de politie als wij dat willen!”
Een ander antwoordde daarop: “Ze zijn toch allemaal schuldig, hahahaha!”
En even later: “Het maakt niet uit hoeveel advocaten hij heeft, wij hebben die thaien zo bewerkt dat er geen speld meer tussen te krijgen is, dat hebben we gisteren toch gezien en gemerkt in onze vergadering? Ons geloven ze, hem niet.”
Ik kon mijn oren niet geloven en was met stomheid geslagen. Dit waren blijkbaar geen toeristen maar justitiemedewerkers. Dus ik besloot dat het beter was om geen contact met hun te maken.
Ik ben zeven dagen in het hotel verbleven en kwam deze personen – zes mannen en één vrouw – dagelijks tegen waardoor ik nog een enkele keren iets van hun conversaties op kon vangen.
Waaronder: “Hij kan wel denken dat hij veilig is in Thailand, maar niemand ontkomt aan de lange arm van de Taskforce en we zullen niet rusten tot dat hij niets meer heeft” en “die shops gaan hoe dan ook vroeg of laat dicht.”
Een man die met Toon aangesproken werd zei: “Het interesseert me niets al krijgt hij tien jaar cel.” Waarop er door iedereen hard werd gelachen en werd gezegd: “Daar drinken we er nog één op.”
Het hele gebeuren intrigeerde me zo dat ik besloot om heimelijk wat foto’s van deze mensen te maken. Later kwam ik ze ook nog enkele keren tegen bij het restaurant/bar vlak bij ons hotel waar ik ook foto’s van hun heb gemaakt.
Toen ik recentelijk uw artikel over Johan van Laarhoven las in de Panorama, door een vriend meegebracht uit Nederland, werd me overduidelijk dat deze mensen in Bangkok waren om tegen Johan van Laarhoven te getuigen.
Ik vind het meer dan schokkend dat de Nederlandse justitie er blijkbaar geen enkel probleem mee heeft om waarschijnlijk onschuldige mensen er op zo’n smerige manier in te luizen.
Daarom heb ik besloten om u de foto’s die ik heb gemaakt van deze mensen, met bijhorende tekst die ik persoonlijk uit de mond van deze mensen heb gehoord, toe te sturen. In de hoop dat u dit onrechtvaardig handelen van justitie wereldkundig wilt maken.
U zult begrijpen dat ik om me te beschermen tegen de rancune van dat zogenaamde Taskforce er voor kies anoniem te blijven. Alleen omdat ze mijn leven ook kunnen verzieken omdat ik u deze informatie toestuur. Ik doe dit alleen omdat ik niet tegen onrechtvaardigheid kan. Wat ik heb gehoord heeft mijn innerlijk diep geschokt.
P.S.
Het hotel waar ze verbleven is het Doubletree Hotel by Hilton, Sukhumvit Bangkok. Het is niet echt een goedkoop hotel, ongeveer 6000 baht (150 euro) per nacht.
Dat zou toch ook niet moeten kunnen, dat onze Nederlandse politiemensen ook nog eens lekker met de belastingcenten van het Nederlandse volk in een luxe hotel mogen gaan overnachten, terwijl er voor 1000 of 2000 baht ook een prima hotel is te vinden. Ze zullen ook wel KLM business-class vliegen, van 3000,- euro per ticket.”
Aldus het relaas van onze landgenoot.
Een paar opmerkingen mijnerzijds:
Het beeld dat hier wordt geschetst komt aardig overeen met wat de advocaten van Van Laarhoven constateerden: veel menskracht uit de kast gehaald, onnodig gedoe over tolken (Nederlandse politiemensen die aan een internationaal onderzoek werken en bij de rechtbank beweren dat ze geen Engels kunnen) en onderonsjes tussen de Nederlandse delegatie en de Thaise opsporingsmedewerkers. Zie het verslag van advocaat Tim Vis en de brief van Johan van Laarhoven zelf (hier)
Ter verdediging kun je aanvoeren dat deze mensen niet bepalend zijn voor wat er in Thailand gebeurt (tenzij de officier van justitie hierbij aanwezig was en ook dit soort opmerkingen heeft geplaatst)
‘Jongens onder elkaar’ zijn in een ongedwongen sfeer niet altijd even politiek correct. Maar het is op z’n minst onhandig om in een omgeving waar je kunt vermoeden dat er landgenoten iets kunnen opvangen, zo met elkaar te converseren. Dat zullen ze hierna niet meer doen…
En dat businessclass-reizen door politiemensen: speelde toevallig afgelopen week. Dat dat alleen nog mag als het echt noodzakelijk is.
REACTIE:
Ik heb bovenstaande mail voorgelegd aan de advocaten van Johan van Laarhoven. ‘Hoofdman’ Gerard Spong laat weten:
“Dit is schokkend, een Nederlandse politieambtenaar onwaardig. Wij zullen dit ter kennis brengen aan en een klacht hierover indienen bij de korpschef. Daarnaast zullen we de foto’s en de inhoud van de tussen hen gevoerde gesprekken ter kennis brengen van de Thaise en Nederlandse autoriteiten, met het verzoek daar de meest ernstige en verstrekkende rechtsgevolgen aan te verbinden.”
Ik heb het ook naar het Openbaar Ministerie in Breda gestuurd, maar daar is op vrijdagavond niet in redelijkheid een reactie van te verwachten. Mocht men daar willen reageren, dan zal ik er uiteraard ruimhartig aandacht aan besteden, maar dat zal op z’n vroegst maandag worden.
Bron: Misdaadjournalist, 31 juli 2015