Samenvatting Thaise vonnis in het Nederlands

Vandaag zetten wij het tweede juridische document online. Dit document is een verkorte versie van het vonnis van de Thaise rechter. Dit zes pagina’s tellende document geeft inzicht in de onrechtmatigheid van deze veroordeling. Opvallende passages zijn door ons gemarkeerd en zullen aan de hand van een analyse besproken worden. 

De vertaling laat zien dat de Thaise prosecutor het ‘request to initiate a investigation’ niet als een overweging beschouwde maar als een verzoek om een strafrechtelijk onderzoek te starten. Dit is gebeurd naar aanleiding van de brief van Ben Olde Engberink, de voormalig politie liaison voor Zuid Oost Azië. Deze politie ambtenaar is recentelijk in opspraak gekomen omdat hij naar verluidt 750 flessen wijn heeft geïmporteerd in Thailand op kosten van de staat hier vervolgens een wijnhandel is begonnen.

Tevens geeft de Thaise rechter in zijn vonnis aan dat Johan nog verdacht wordt van witwassen en deelname aan een criminele organisatie. Wederom zou het basisdelict komen uit de handel in drugs en de financiële voordelen hieruit. Er wordt hier wederom niet gesproken over belastingfraude, wat de verdachtmaking van Openbaar Ministerie in Nederland is.

Vervolgens neemt de Thaise rechtbank een standpunt in over het gebruik van Thailand als een doorvoerkanaal voor de uit misdaden verkregen gelden. Zij motiveert dat de wettelijke omstandigheden in Nederland geen invloed moet hebben op de wet van het Koninkrijk Thailand. Vervolgens stellen de Thaise rechters vast dat Johan in Nederland verkocht en hennep in bezit heeft gehad. Als hij hetzelfde zou willen doen in Thailand zou dit in strijd zijn met de Thaise wet (tenminste als hij dit zou doen zonder vergunning van de Thaise overheid). De Thaise Rechter gaat er in zijn vonnis vanuit dat Johan in Nederland geen vergunning had voor de verkoop van cannabis en daarom moet dit beschouwd worden als een gronddelict volgens de Thaise anti-witwaswet,

Hier wringt de schoen enorm, de desbetreffende Thaise rechters gaan op de plaats zitten van de Nederlandse rechter. Zij oordelen over het gedoogbeleid en geven aan dat als hij in Thailand cannabis zou willen verkopen dat niet zou mogen. Een situatie die absoluut niet relevant is want Johan heeft nooit cannabis in zijn bezit gehad of verkocht in Thailand. Volgens de Thai is het witwassen. Een zeer belangrijke kanttekening die gemaakt dient te worden is dat de rechter aangeeft dat dit ‘zonder toestemming’ gebeurd. Er is dus geen spraken van misdaad. Bij toestemming zou Johan de desbetreffende wet niet overtreden hebben.  Wat ook het geval is want in het Nederlandse gedoogbeleid heeft de coffeeshop ondernemer juist wél toestemming om cannabis te verkopen. Een straf zou dus niet op zijn plaats zijn. Dit onderdeel van het vonnis is onsamenhangend en ontzettend slecht gemotiveerd.

De rechter geeft wederom aan dat het verzoek tot aanhouding echt uit Nederland kwam. “Het verzoek van de Nederlandse officier heeft geen enkele betekenis met betrekking tot het onderzoek correct is gedaan”
Stel dat het nooit de intentie geweest was van het Nederlandse Openbaar Ministerie om Johan en Tukta aan te laten houden dan hebben zij toch ruimschoots de tijd gehad om in te grijpen? Het OM doet het tegenovergestelde, zij geeft volledige medewerking aan de Thaise prosecutor, in plaats van proberen te repareren daar waar de Thai het Nederlandse verzoek niet goed geïnterpreteerd heeft. Meerdere reisjes naar Thailand volgden. De Nederlandse agenten deden nog een extra duit in het zakje door spontaan geen Engels te spreken tijden de rechtszaak. Tevens hadden zij spontaan last van geheugenverlies want ze wisten niet meer of de Nederlandse coffeeshops van The Grass Company een vergunning hadden om cannabis teverkopen.

Wat is het belang van het Nederlandse Openbaar Ministerie geweest om Johan en Tukta in Thailand veroordeeld te krijgen?

[pdf-embedder url=”https://www.justiceforjohan.nl/wp-content/uploads/2016/05/doc20160511095921.pdf”]