Barre tijden
Activisme om onze cannabiscultuur te redden is harder nodig dan ooit
Het blijven barre tijden in can
nabisland. De “oogst” van afgelopen maand: een massale politieactie in Breda waar 400 huizen werden bezocht en een helikopter werd ingezet, een eis van drie maanden cel tegen growshop Plantarium in Nijmegen en natuurlijk het barbaarse Thaise vonnis voor de Tilburgse coffeeshop pionier Johan van Laarhoven en zijn vrouw Tukta.
Het lijstje is zonder veel moeite aan te vullen. Bijvoorbeeld met het begrijpelijke maar daarom niet minder trieste besluit van Highlife om nog maar zes keer per jaar uit te komen vanaf januari. Of het niet doorgaan van de High Times Cannabis Cup in Amsterdam, voor het eerst in 27 jaar. Terwijl uit het buitenland goed nieuws blijft komen -uit Mexico, uit Canada, uit Chili, uit de VS- blijven we in Nederland stug de verkeerde kant op gaan.
Het VOC was afgelopen maand vooral bezig met de campagne Justice for Johan. Bezoekers van Cannabis Bevrijdingsdag zullen zich herinneren dat VOC woordvoerder Derrick Bergman op het podium aandacht vroeg voor het afschuwelijke lot van de oprichter van The Grass Company. Het barbaarse vonnis van 103 jaar cel, waarvan Johan er minimaal twintig uit moet zitten, leidde tot een stroom reacties en media berichtgeving. Veel media namen de foto’s van de campagne-website www.justiceforjohan.nl over en het logo was onder meer te zien bij RTL Latenight.
Los van de menselijke tragedie heeft de zaak Van Laarhoven grote implicaties. NRC/Handelsblad meldde begin dit jaar dat “zeker tien Nederlandse coffeeshophouders” actief zijn in Thailand, onder wie Bulldog oprichter Henk de Vries en Ben Dronkers. Met dit vonnis zijn zij feitelijk vogelvrij verklaard. En er zijn nog wel wat landen met draconische drugswetten die het profijtelijke voorbeeld van de Thaise junta kunnen gaan volgen.
Je zou verwachten dat de c
offeeshopbranche, de collega’s van Johan, massaal van zich zouden laten horen. Net zoals eerder bij de zaak Checkpoint, toen de rechter personeel van deze coffeeshop brandmerkte als lid van een criminele organisatie. Maar net als toen blijft het ook nu angstvallig stil. Af en toe oppert iemand een landelijke coffeeshopstaking, om te laten zien hoe groot de chaos wordt zónder coffeeshops. Maar zelfs de grootste optimist moet erkennen dat je dit nooit van de grond krijgt. Daarvoor zijn coffeeshopondernemers te eigenwijs, te slecht georganiseerd en -meestal- te cynisch.
Vanuit zijn Thaise cel schreef Johan van Laarhoven in oktober aan Doede de Jong:
“Als koffieshophouder van het eerste uur heb ik me altijd hard proberen te maken voor het belang van de roker en voor legalisering van de cannabis branche. Maar het is een eenzame strijd, je komt veel praters tegen maar maar weinige die ook werkelijk iets willen doen. Erg veel eigenheimers die hun eigenbelang belangrijker vinden dan dat van het kruid.
Eerlijk gezegd was een van de redenen dat ik naar Thailand ben vertrokken dat ik moe gestreden was,
moe van die onbetrouwbare overheid en moe van de branche waar schijnbaar bijna iedereen vandaag geld wil verdienen maar niet wenst te denken aan de dag van morgen. Mensen die hun zakken willen vullen maar geen geld uit willen geven voor de toekomst van het kruid.”
Natuurlijk, er zijn uitzonderingen, maar na zeven jaar VOC is ook onze ervaring: de mensen die zich daadwerkelijk in willen zetten voor de bevrijding van cannabis vormen een bedroevend kleine minderheid. Terwijl activisme en eenheid nu meer dan ooit nodig zijn om onze cannabiscultuur te redden. Neem de vervolging van growshop Plantarium uit Nijmegen. Eigenaar Ed Gerritsen runt zijn winkel al sinds 1994 en heeft zich vanaf dag één gericht op de kleine hobby-teler. Op 26 mei nam de politie zijn halve inventaris in beslag, waaronder 800 grinders, door de politie als “knipmachines” aangemerkt. Op 5 november stond Gerritsen voor de rechter. Na een eis van drie maanden onvoorwaardelijk van het OM verklaarde hij in zijn laatste woord:
‘Nog nooit heb ik één cent zwart geld in of om mijn winkel verdiend. Ik rijd in een Suzuki Alto uit 2002 en ik woon in een sociale huurwoning. Ik zou met gemak de slechtst verdienende georganiseerde misdadiger van Nederland zijn. Ik weiger dan ook te geloven dat de officier van justitie oprecht meent dat mijn handelen, mijn winkel of mijn klanten ook maar iets met georganiseerde misdaad te maken hebben.
Wij strijden met onze winkel voor het recht om kleinschalig iets te kweken wat ik ook mag kopen in de coffeeshop. Basilicum kan ik op de markt kopen, maar ik kan het ook zelf in een potje op mijn balkon kweken. Bier kan ik in overvloed bij de Albert Heijn halen, maar ik mag het ook zelf op kleine schaal brouwen zolang ik hier geen commercieel, professioneel belang bij heb. 
Kan de officier van justitie, of misschien iemand anders, mij uitleggen wat ik nu wel of niet mag verkopen? De afgelopen maanden heb ik mij suf gepiekerd, me opnieuw verdiept in de debatten, wetgeving en aanwijzingen. Ik kan maar tot één conclusie komen: ik heb op geen enkel moment de wet overtreden. En bij gedegen onderzoek zou naar mijn mening ook justitie tot deze conclusie zijn gekomen.’
Je kunt het laatste nieuws in deze belangrijke zaak volgen via Facebook (/plantarium) en Twitter (@PlantariumNL). Laten we hopen dat het goed afloopt. En laten we hopen dat de aarzelende trend van meer samenwerking en actiebereidheid bij de coffeeshops én meer actiebereidheid bij consumenten doorzet. Dankzij de campagne Justice for Johan is er éen centraal punt om acties te coördineren en informatie te delen. In dat kader een belangrijk bericht: Johan is vlak na het vonnis overgeplaatst, meldt zijn broer Frans: “Johan is inmiddels overgeplaatst naar een zwaardere instelling omdat hij een vonnis heeft. In deze instelling zitten alleen mensen die een zeer zware straf gekregen hebben. Onderstaand de contactgegevens voor als mensen Johan willen schrijven:
Klong Prem Central Prison,
Ngam Wong Wan Rd, Lat Yao, Chatuchak, Bangkok 10900
Gevangenis-nummer Johan: 1422/58 D.7
Deze barre tijden vragen om eenheid en wakkere activisten. Er is druk van onderaf nodig. Net als in de VS, Spanje, Canada en de andere landen die afscheid nemen van het waanzinnige cannabisverbod. Wat we kunnen missen als kiespijn: onderling gekibbel of stilletjes hopen dat alles vanzelf goed komt. En toch ook, in Johan’s woorden: weigeren ‘geld uit te geven voor de toekomst van het kruid’. Het VOC blijft strijden, roeiend met de riemen die we hebben, vóór fatsoenlijk cannabisbeleid en tégen betutteling en repressie. Alle hulp is welkom: www.voc-nederland.org/steun-voc/
Vrijspraak voor Plantarium
De rechtbank heeft eigenaar Ed Gerritsen van growshop Plantarium in Nijmegen volledig vrijgesproken van overtreding van de growshopwet. Dit omdat hij onderbouwd heeft betoogd dat zijn winkel zich richt op de medicinale gebruiker en de hobbyteler die maximaal 5 hennepplanten heeft. Het vonnis is een opsteker voor alle growshops die zich uitsluitend richten op de kleine thuisteler. Zij kunnen een eventuele vervolging met vertrouwen tegemoet zien. Voor het Openbaar Ministerie is de uitspraak een nieuwe tegenslag, voor de politiek het bewijs dat deze wet nooit aangenomen had moeten worden.
Agenda
19 december:
Eerste editie Homegrown Cup, Eindhoven
Over het VOC
Het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) is een onafhankelijke, niet-commerciële stichting, opgericht na het eerste Cannabis Tribunaal in december 2008. Het VOC strijdt voor fatsoenlijk cannabisbeleid inclusief het recht op thuisteelt en tegen betutteling en repressie. Meer informatie: www.voc-nederland.org Twitter: @vocnederland
Bron: VOC Nederland, december