Op 3 februari, de dag dat deze Highlife verschijnt, zitten Johan van Laarhoven en zijn vrouw Tukta 926 dagen onder erbarmelijke omstandigheden opgesloten in Thailand. Hoe gaat het nu met hen en is er een kans dat zij de ‘Hel van Bangkok’ kunnen ontvluchten?
“Een gruwelijke uitwas van het hypocriete Nederlandse gedoogbeleid”, noemde Filemon Wesselink het lot van Johan en zijn Thaise vrouw. De bekende BNN presentator is ambassadeur van Justice for Johan en stond afgelopen zomer samen met Johan’s broer Frans op het podium van Cannabis Bevrijdingsdag. Een paar maanden later waren ze te gast bij Pauw, naar aanleiding van de brief die Johan schreef aan koning Willem Alexander. Citaat: ‘Een jointje verkopen, kopen en roken mag in Nederland. Dat is voor de Thai maar moeilijk te begrijpen. Zij vinden de verkoop van cannabis illegaal, ook al vond die verkoop in Nederland plaats (waar de verkoop dus wordt gedoogd). Het geld dat ik in Nederland heb verdiend noemen zij ‘drugsgeld’. En als ik in Thailand een noedelsoep afreken met dat ‘drugsgeld’, is dat dus witwassen. Zo komt het dat ik deze brief schrijf, liggend op de betonnen vloer van mijn cel. Ik zit inmiddels sinds 2014 opgesloten, nog 100 jaar te gaan.’
Zorgwekkend
“Helaas heeft de koning Johan zijn brief niet beantwoord”, verzucht Frans als ik hem vraag hoe het verder is gegaan. “Ook het ministerie heeft niet geantwoord op de brief.” Hij noemt de gezondheid van zijn broer nog steeds zorgwekkend. “Johan blijft strijdbaar, maar dat kost hem steeds meer moeite. Zeker de situatie van zijn partner veroorzaakt erg veel onrust.” Op dit moment is het afwachten op de uitslag van het hoger beroep. “Dat is in Thailand een administratieve procedure, dus er komt geen zitting. Volgens de Thaise advocaten bestaat er een gerede kans dat de uitspraak in het eerste halfjaar van 2017 plaats gaat vinden.” Zijn hoop is “dat de Nederlandse overheid nu echt eens haar verantwoordelijkheid gaat nemen en gaat zorgen dat Johan en Tukta terug naar Nederland kunnen komen.” Lezers van Highlife die iets willen doen, raadt hij aan een kaartje of brief te sturen naar Bangkok (zie kader ‘Post voor Johan en Tukta’), “dat geeft hen veel steun”.
Naar Nederland?
Los van gratieverlening door de nieuwe Thaise koning Maha Vajiralongkorn, zijn er drie manieren waarop Johan en Tukta naar Nederland zouden kunnen komen, legde advocaat Sidney Smeets uit in een interview met Trefpunt Thailand. Smeets: “Ze kunnen naar Nederland worden uitgeleverd in verband met het lopende Nederlandse onderzoek (dat na zes jaar nog niets heeft opgeleverd). Dat kan middels een verzoek van de Nederlandse overheid aan de Thaise autoriteiten. De tweede optie is het hoger beroep afwachten dat tegen het Thaise vonnis is aangespannen. De hoop is dat de Thaise hoger beroep rechter zal inzien dat er geen sprake is en kan zijn van witwassen. De laatste optie is de zogenaamde WOTS procedure (resterende straf in Nederland uitdienen, db). Nadeel van die procedure is dat eerst vier jaar van de straf in Thailand uitgediend moet zijn.” Smeets maakt in dit interview nog eens klip en klaar duidelijk hoe onterecht Johan’s veroordeling is. “De Thaise rechter overweegt uitdrukkelijk dat er in Thailand geen sprake is van strafbare feiten in relatie tot drugs. Het gaat puur om de opbrengsten uit de gedoogde verkoop van cannabis in Nederland en niet om drugshandel.” Dat is de kern van de zaak: alles wat Van Laarhoven in Nederland heeft gedaan is conform de Nederlandse wet.
Hel van Bangkok
Half januari ontvang ik opnieuw een brief van Johan, met de hand geschreven in zijn cel van 50 vierkante meter, die hij deelt met 49 (!) medegevangenen: ‘Beste Derrick, het is alweer januari 2017. Deze maand is het precies 2 1/2 jaar dat mijn lieve vrouw en ik onschuldig gevangen zitten in de Hel van Bangkok, waardoor onze beide jonge kinderen als wees op moeten groeien. Een enorm lange tijd waarin ik mij dagelijks afvraag: waarom? Wat heb ik de Nederlandse staat ooit misdaan om zo behandeld te worden? Het is niet alleen dat justitie ons via leugens en bedrog heeft uitgeleverd aan een militaire dictatuur waar geen gerechtigheid bestaat, maar ook Buitenlandse Zaken die structureel elke vorm van hulp weigert. Of het nu de ambassade is of misschien Koenders zelf, allemaal doen ze hun best om ons in deze Hel weg te laten rotten. Ik word behandeld als staatsvijand nummer één, maar heb geen idee waarom.’
Verdriet en woede
Niet voor het eerst voel ik tegelijk verdriet en woede terwijl ik Johan’s brief lees. Niet alleen over het onrecht en zijn gruwelijke lot, maar ook over het gebrek aan solidariteit en actiebereidheid in cannabisland. Bij ondernemers én consumenten. Johan citeert Jim Morrison, ‘They got the guns, but we got the numbers’ en schrijft dat hij dertig jaar lang heeft geroepen dat de consument zich moet verenigen “om een vuist te maken tegen het verwoestende overheidsbeleid”. “Wat is de stem van een paar honderd coffeeshophouders in vergelijk met die van honderdduizenden tevreden rokers?”
Wakker worden
Het is tijd dat blowend Nederland wakker wordt, waarschuwt de man die tot de grote coffeeshoppioniers van ons land gerekend mag worden: “Ooit had Nederland zo’n 2000 coffeeshops, daar zijn nu nog geen 600 meer van over. Dit maakt duidelijk dat de overheid niet met de shops aan tafel wil, maar dat zij een geheime missie heeft, namelijk de gehele uitroeiing van de coffeeshops en de daarmee gepaard gaande coffeeshopcultuur. … Tot op heden is het niemand gelukt om dit geheime verwoestingsbeleid te doen stoppen. Sterker nog: wij allen zijn de strijd drastisch aan het verliezen en als blowend Nederland niet snel wakker wordt dan zal de coffeeshop en de daarmee gepaard gaande cultuur voorgoed uit Nederland verdwijnen.”
Tekst: Derrick Bergman / Gonzo Media
20-03-2017, gepubliceerd op www.softsecrets.com