De Nederlandse justitie heeft in 2014 expliciet aan Thailand gevraagd een onderzoek te beginnen tegen coffeeshopboer Johan van Laarhoven. Dat bleek woensdag tijdens een voorlopig getuigenverhoor. Van Laarhoven kreeg 103 jaar celstraf in Thailand. ‘Het was niet de bedoeling dat hij zou worden veroordeeld’, aldus officier van justitie Van Delft.
Ja, hij was zelf ook verrast dat de Thaise politie coffeeshopbaas Johan van Laarhoven in de gevangenis had gegooid. Goed, hij had in juli 2014 een briefje naar Thailand gestuurd of ze een strafrechtelijk onderzoek tegen de Nederlander wilden beginnen. Maar dat hij vervolgens werd opgepakt, daar kon officier van justitie Lucas van Delft niets aan doen. ‘Het was niet het doel dat Van Laarhoven veroordeeld zou worden in Thailand’, zei hij.
Blowen mag in Nederland. Toch zit coffeeshopbaas Johan van Laarhoven in een Thaise cel. Wegens witwassen. En hij zit zwaar: vooralsnog kreeg hij 103 jaar cel. Volkskrantverslaggever Tom Kreling zocht hem op in Bangkok. (+)
De advocaten van Van Laarhoven mochten de officier gisteren verhoren. Met de voorlopige getuigenverhoren proberen ze materiaal te verzamelen om te bewijzen dat de Nederlandse staat de voormalige hasjboer uit Tilburg erin heeft geluisd. Dat ze hem er expres bijgelapt hebben in Thailand. En dat er dus sprake is van een onrechtmatige daad, waardoor Van Laarhoven eind vorig jaar een straf van 103 jaar cel aan zijn broek kreeg, waarvan hij er 20 moet uitzitten. Hij heeft volgens de Thaise justitie miljoenen drugsgeld witgewassen in hun land.
Zijn advocaten schudden woensdag hun hoofd in de rechtbank in Den Haag. ‘Dus op uw verzoek begint Thailand een onderzoek, maar als ze hem vervolgens oppakken, bent u niet verantwoordelijk?’, wil een van hen weten. Nee, zegt Van Delft. ‘De verantwoordelijkheid ligt bij het Thaise Openbaar Ministerie.’
De verantwoordelijkheid ligt bij het Thaise Openbaar Ministerie
Van Laarhoven was een geslaagde hasjboer die met een aantal legale coffeeshops in Tilburg en Den Bosch onder de naam The Grass Company miljoenen had verdiend. Met het geld dat hij in dertig jaar verdiend had, wilde hij in 2011 met zijn Thaise vrouw in Thailand gaan genieten van zijn pensioen.
In dat jaar begon justitie een onderzoek op verdenking van de overtreding van de opiumwet, witwassen en het vormen van een criminele organisatie. Zo zou in de coffeeshops van Van Laarhoven vaak veel meer softdrugs hebben gelegen dan volgens de wet is toegestaan. Ook zou hij gesjoemeld hebben met zijn financiën. En justitie vermoedde dat Van Laarhoven met zijn drugsgeld onroerend goed en luxegoederen had gekocht in Thailand.
Het verhoor van Van Delft leverde een wat warrig verhaal op. Zo zei de officier dat hij in de correspondentie met de Thai de nadruk had gelegd op witwassen, ‘omdat ze in Thailand vrij streng zijn met drugs’. Vervolgens zei hij dat Van Laarhoven volgens hem sowieso weinig risico liep in Thailand, ‘omdat er geen aanwijzingen waren dat hij vanuit Thailand in drugs handelde’.
Afspraak was dat ze hem alleen voor witwassen zouden vervolgen. Anders had hij misschien wel levenslang gekregen
In juni 2014 stuurde Van Delft een rechtshulpverzoek naar Thailand, in de hoop dat ze beslag zouden leggen op de bezittingen van Van Laarhoven. Omdat dat niet echt opschoot, vroeg hij een maand later – ‘na overleg met het OM en het ministerie van Justitie’ – of de Thaise justitie een eigen onderzoek kon beginnen. ‘Dan zou het een stuk sneller gaan.’ Wat de Thai dan precies zouden gaan doen, wist Van Delft niet. ‘Ik had het idee dat ze wel begrepen waar het ons om te doen was.’
Dat pakte anders uit. Ineens werd Van Laarhoven opgepakt als leider van een ‘international drugs trafficking gang’ en veroordeeld wegens witwassen van miljoenen drugsgeld. ‘Ik was verrast dat hij werd aangehouden.’ Dat was niet zijn bedoeling geweest, zei Van Delft. Daarna was er nog wel contact met de Thaise justitie. ‘Afspraak was dat ze hem alleen voor witwassen zouden vervolgen. Anders had hij misschien wel levenslang gekregen.’
De komende tijd worden nog meer betrokkenen verhoord, onder wie betrokken rechercheurs.
Door: Tom Kreling, De Volkskrant op 7 september 2016