Vandaag is het drie jaar geleden dat Johan en Tukta gearresteerd werden

De zaak Johan en Tukta van Laarhoven is in Nederland en ver daar buiten een onderwerp wat niemand meer vergeet. Dit komt vooral doordat het Nederlands Openbaar Ministerie een enorm vies spelletje heeft gespeeld en twee onschuldige mensen in een Thaise cel heeft laten opsluiten. Het had voor alle partijen zoveel makkelijker kunnen zijn door Johan voor de Nederlandse rechter te brengen. Vandaag is het drie jaar geleden dat Johan en Tukta gearresteerd zijn. Sindsdien slijten zij hun dagen in een van de zwaarst mogelijke detentieomstandigheden van de wereld.

In Nederland maakt het Openbaar Ministerie al vele jaren een klopjacht op de familie van Laarhoven. In 2011 was er de eerste inval in een distributiecentrum voor de cannabis van Johan zijn voormalige bedrijven. Enkele jaren later vond er weer een nietsontziende inval plaats bij een kantoor van The Grass Company. De heren van het Openbaar Ministerie in Breda hadden een duidelijk doel voor ogen. Dat is alles kapot maken waarvan zij denken dat ook maar iets met The Grass Company te maken heeft. De derde, allergrootste, inval vond plaats.

Zo’n 200 ambtenaren waaronder personeel van de landmacht vielen ongeveer 20 panden binnen. De propaganda machine draaide overuren, zo werd er een stigmatiserend persbericht uitgedaan en de toegesnelde media mochten (video)beelden maken van de inval.

Twee weken later bereikte de jacht op Johan van Laarhoven een dieptepunt. Onder toeziend oog van een bataljon van Thaise journalisten deden verschillende Thaise politiediensten een inval in het woonhuis van Johan en Tukta. De kinderen werden door de politiediensten achtergelaten in het ouderlijk huis en beide hoofdpersonen in dit verhaal werden gearresteerd.

Hoe kon het nou gebeuren dat Johan in Nederland van strafbare feiten werd verdacht en in Thailand werd opgepakt? Na een jaar vol met twijfel en onzekerheid kwamen de eerste schokkende feiten boven tafel. De Officier van Justitie die verantwoordelijk was voor de zaak tegen Johan heeft gevraagd om een onderzoek te starten tegen Johan en Tukta. Daags na de zeer belastende brief vol met onwaarheden zijn Johan en Tukta gearresteerd.

Een jaar na de arrestatie ging de rechtszaak in Thailand van start. Dit was voor het Openbaar Ministerie in Breda de uitgelezen kans om hun fouten te herstellen.Want dit kon toch niet de bedoeling zijn geweest? In de rechtszaal kon dan uitgelegd worden wat het Nederlandse gedoogbeleid nou echt is. En dat het om verdenking gingen, geen feiten. Het tegenovergestelde gebeurde. De Nederlandse agenten deden er in de Thaise rechtszaal een schepje bovenop. Ook buiten de de rechtszaal in informele setting waren de Nederlandse agenten niet mals. Onder het genot van een glas bier werden de echte motieven duidelijk: “Wij zullen niet rusten tot hij niet meer heeft!”. Ver weg van de Nederlandse rechtsstaat blijken de Nederlandse agenten toch niet zo integer te zijn als zij doen voorkomen.

De tactiek van de Nederlanders werkte overigens prima. Johan werd veroordeeld tot 103 jaar celstraf vanwege het witwassen van gelden die hij met zijn voormalige coffeeshops verdient heeft. Tukta kreeg 12 jaar cel. De familie van Laarhoven reageerde geschokt maar bleef vooral ook strijdbaar. Dit was feitelijk het doodvonnis voor Johan. Van witwassen kan nooit geen spraken zijn omdat Johan juist wél belasting heeft betaald over de gelden die hij legaal in Nederland verdient heeft. In het vonnis verwijst de Thaise rechter veelvuldig naar de verdenkingen van de Nederlandse agenten die als feiten gepresenteerd worden. De Thaise advocaten gingen in beroep tegen deze veroordelingen. Extra wrang is dat de Nederlandse rechter, een maand na de uitspraak in Thailand, oordeelde dat The Grass Company een belangrijke maatschappelijke functie heeft. De rechter legde geen straf op voor de zaak uit 2011.

Politiek Nederland kreeg inmiddels ook lucht van deze zaak. D66, onder aanvoering van Vera Bergkamp, stelde meerdere Kamervragen over deze zaak. Later bleek dat één ronde Kamervragen geen bevredigende antwoorden opleveren. Vera Bergkamp vroeg zich zelf af of het ministerie van Veiligheid en Justitie iets te verbergen heeft? Later bleek ook dat een meerderheid van de Tweede Kamer wil dat Johan naar Nederland gehaald word, om hier een eerlijk proces te krijgen.

Dat deze zaak geen normale zaak is was al duidelijk. Maar de zaak nam wederom een zeer bizarre wending. Lucas van Delft, de Officier van Justitie die verantwoordelijk is voor dit leed, werd geschorst, omwille ambtsdwang. Hij heeft een valse melding gedaan dat criminelen hem wilde vermoorden, en werd daarbij betrapt. Natuurlijk probeerde Lucas van Delft de schuld bij Johan in zijn schoenen te schuiven. Hierop werd door Johan aangifte gedaan tegen van Delft wegens smaad. In een later interview met het NRC kon Lucas van Delft niet laten om nog een laatste keer uit te halen naar de familie van Laarhoven: „Toen ik vorig jaar met de politie in Thailand was voor de zaak rond The Grass Company werden we door handlangers van de verdachten tot in ons hotel gevolgd, geobserveerd en gefotografeerd. Dat ging echt over de schreef. Kijk, ik ben ook niet blind voor het leed van Van Laarhoven. Natuurlijk is zijn straf naar Nederlandse maatstaven enorm. Maar het is een Thaise kwestie.” Dat het recht niet voor iedereen gelijk is in Nederland bleek later weer. Het Openbaar Ministerie besloot om haar eigen werknemer, Lucas van Delft, niet te vervolgen voor strafbare feiten die hij heeft begaan.

Vorig jaar, terwijl Johan en Tukta al twee jaar in de Hel van Bangkok zaten organiseerde wij, Justice for Johan, een actie om deze zaak nogmaals onder de aandacht te brengen. De deelnemers vonden een aantal uur in de ‘gevangenis’ zitten al verschrikkelijk. Kunnen jullie je voorstellen dat je er al jaren zit?

In Nederland kwamen steeds meer feiten naar buiten over het handelen van het Nederlands Openbaar Ministerie. Het gevolg is een civiele zaak waarin de advocaten willen aantonen dat Nederland op z’n minst onvolledig is geweest in de informatievoorziening naar de Thai toe. De druk op de Nederlandse staat werd langzaam opgevoerd. In een latere beantwoording van wéér een ronde Kamervragen gaf de Minister van Veiligheid en Justitie toe dat zij wel een doorslaggevende rol in de Thaise straf van Johan hebben gespeeld. Mondjesmaat komen er steeds meer details naar buiten over de verschrikkelijke zaak

Parallel aan al deze gebeurtenissen zijn wij, Justice for Johan, samen met onze ambassadeur Filemon Wesselink een petitie gestart. Het doel van deze petitie was om Johan en Tukta een eerlijk proces in Nederland te geven. Ten einde van de petitie hebben wij ruim 23.000 handtekeningen opgehaald en aangeboden aan de Tweede Kamer.

In de tussentijd besloot Rechter-commissaris Glas dat hij Johan en Tukta wilde horen in de civiele zaak in Nederland. Hij gaf het Openbaar Ministerie de opdracht om zich in te spannen om Johan en Tukta naar Nederland te halen. Tot nu toe hebben de Thai nog niet gereageerd op het Nederlandse verzoek.

Later werd ook bekend dat de Nationale Ombudsman, Reinier van Zutphen, onderzoek doet naar de rol van de Nederlandse Staat in de veroordeling van Johan en Tukta in Thailand. Dit onderzoek is op dit moment nog bezig en wordt in een later stadium afgerond.

Deze maand werd opnieuw een dieptepunt bereikt in deze schandalige zaak. In het hoger beroep in de Thaise strafzaak kreeg Johan 75 jaar celstraf, waarvan hij er effectief 20 jaar moet uitzitten. Tukta kreeg in plaats van de initiële 12 jaar celstraf nu 7 jaar en 3 maanden. Het ziet ernaar uit dat Johan gebruik wil maken van het zogenaamde WOTS-verdrag tussen Nederland en Thailand. Dit zou betekenen dat Johan na vier jaar van zijn Thaise straf naar Nederland overgeplaatst zou worden om hier zijn straf uit te zitten.

Op 4 juli 2017 werd bekend gemaakt dat het Openbaar Ministerie in Nederland onder andere Johan en zijn broer Frans gaat vervolgen voor het witwassen van gelden voortkomend uit belastingfraude. De advocaten van Spong en de Bont hebben erg veel vertrouwen in de Nederlandse zaak.

Voor Johan is het einde van zijn Thaise celstraf in zicht. Hij is al ruimschoots over de helft en hoeft ‘slechts’ nog maar één jaar vol te houden. Wij willen iedereen oproepen om Johan én Tukta te blijven ondersteunen. Samen met jullie trekken wij Johan en Tukta over de streep in deze emotioneel en fysiek zeer zware marathon.

Ondanks dat de mogelijkheden beperkt zijn halen zowel Johan als Tukta enorm veel kracht uit het ontvangen van brieven of postkaartjes. Via onze site kun je een brief schrijven of de adresgegevens vinden.